Previous Message

Dag Boarders,

Hierbij iets wat vandaag in CVANDAAG.nl staat:

https://cvandaag.nl/107261-sommige-christenen-verwachten-dat-jezus-deze-week-terugkeert/aHVpVUpMbkk1UGdVOVFIbFViQVhxYTdJakdvNndQcnBJNlEzbzVpZnNNMlUrUkdQNVRnekR3PT0

Groet,
Elle

Steven Poot is gespecialiseerd in religie & conflict, en eschatologie; Jan-Paul Arlar is Bijbelleraar. De inhoud van deze column vertegenwoordigt niet per definitie de mening van de redactie.

Sommige christenen verwachten dat Jezus deze week terugkeert .

In de afgelopen decennia zijn Nederland en de internationale christelijke gemeenschap overspoeld met tal van eindtijdvoorspellingen, vaak gebaseerd op het dispensationalisme en met name op de opname-theorie als meest opvallend onderdeel. Waar de ene aanhanger zonder grondige bewijsvoering of bronvermelding slechts stelt dat het spoedig in onze tijd zal gebeuren, durven anderen specifieke data te noemen.

De glossy Eyeopener voorspelde bijvoorbeeld dat de opname zou plaatsvinden op 14 mei 2021, terwijl het veelbesproken boek Wake Up ons verzekerde dat Christus terug zou komen op 3 oktober 2024 of 23 september 2025. Deze voorbeelden staan niet op zichzelf, en binnen het christendom hebben door de eeuwen heen vele berekeningen het levenslicht gezien. Dit roept telkens de vraag op: waarom kloppen deze berekeningen nooit? En waarom leggen degenen die deze uitspraken doen zelden verantwoording af voor opmerkingen die vaak als ‘goddelijk geïnspireerd’ of zelfs ‘profetisch’ worden gepresenteerd?

Dispensationalisme, ook wel de bedelingenleer genoemd, is een stroming die de geschiedenis van de wereld indeelt in periodes (‘dispensaties’), elk met eigen goddelijke bepalingen. De aanname dat we nu in de ‘laatste dispensatie’ of ‘laatste dagen’ leven, voedt de drang om uit de Bijbel en actuele gebeurtenissen data voor Jezus’ wederkomst te destilleren. Veel schrijvers hanteren numerologie, parallellen tussen oudtestamentische feesten en moderne gebeurtenissen, en berekeningen gebaseerd op Israëls geschiedenis.

Momenteel richten velen in deze hoek zich op Israël, dat zij zien als ‘Gods profetische klok’. Sinds de oprichting van Israël op 15 mei 1948 wordt gerekend wanneer de opname zal plaatsvinden. Door verschillende berekeningen van hoe lang een generatie is, de Millennial-Day-theorie (één dag is als duizend jaar) en Bijbelse feesten, concluderen zij dat de opname moet plaatsvinden op de eerste of tweede dag van het komende Bazuinenfeest: 23 of 24 september 2025.

Maar waarom zijn deze voorspellingen zo vaak fout? Ten eerste wordt vaak uitgegaan van een dubbele vervulling buiten de scope van de Bijbel. Hierdoor worden Bijbelteksten niet in hun historische context gelezen, maar kunnen vrijwel alle teksten worden geëxtrapoleerd en toegepast op de huidige tijd, vaak zonder enige bewijslast. Het is overbodig te zeggen dat hier veel mee misgaat.

Ten tweede zijn dergelijke extrapolaties eisegetisch: de schrijver heeft al een bepaald beeld en selecteert enkel de punten die dat beeld ondersteunen. Op deze manier worden niet alleen Bijbelteksten uit hun verband getrokken, maar wordt de volledige historische en literaire context van een boek veronachtzaamd om iets te zeggen wat de schrijver erin denkt te zien of te kunnen berekenen. De Bijbel is echter geen wiskundeboek; haar teksten zijn vaak geschreven in en voor specifieke tijden en doelgroepen, met het oog op troost, waarschuwing en hoop - niet als eindtijdcalculator voor de 21e eeuw.

Alle voorspellingen na de eerste eeuw tot vandaag de dag zijn voorbijgegaan zonder kosmische rampen, het wegnemen van gelovigen, of het verschijnen van Jezus op de wolken. Het probleem met deze voorspellingen is niet alleen hun onbetrouwbaarheid, maar ook hun impact. Het geloof, dat voor veel ongelovigen toch al als twijfelachtig wordt gezien, krijgt een extra klap te verduren doordat al deze voorspellingen niet uitkomen, onbetrouwbaar zijn, en degenen die ze doen vaak geen verantwoordelijkheid nemen. Ze kweken angst, ontregelen levens en leiden af van het wezenlijke van het christelijke geloof: hoop, liefde en vertrouwen, zonder de dwang van een rekenmachine. Kortom, de bizarre en foutieve berekeningen binnen het dispensationalisme verdienen kritische aandacht.

De geschiedenis leert dat geen mens de dag of het uur weet, en dat speculatie zelden meer oplevert dan teleurstelling en verwarring. Elke generatie is overtuigd dat Zijn terugkomst zal plaatsvinden in hun eigen tijd. De discipelen geloofden Christus hierin ook toen Hij profeteerde in Mattheus 24:34: Voorwaar, Ik zeg u: Dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, totdat al deze dingen zullen geschied zijn. Misschien is het tijd om in plaats van getallen en misplaatste berekeningen juist de boodschap van rust en vertrouwen in Hem centraal te stellen.

Aan de aanhangers van deze theorieën bieden we het volgende aan: als God u niet opneemt op 23 of 24 september, willen we graag samen koffiedrinken. Laten we dan samen onderzoeken waarom Hij wederom niet terugkwam op basis van een menselijke berekening, en laten we verantwoordelijkheid nemen voor gedane uitspraken. Mocht het zo zijn dat de schrijvers van dit stuk het mis hebben, zullen wij ons ongelijk eveneens toegeven.