Oneens. Ik denk dat je dit verwart met de Bijbelse canon. Die is inderdaad afgesloten, maar het equivalent van Bijbelse profeten? Waarom niet? Net als de gaven van de Geest, waarvan één profeteren is. Waarom zou dát “klaar” zijn? Dat is eigenlijk gewoon gedeeltelijk cessationisme. Hand. 2:17 zegt juist dat in de laatste dagen zonen en dochters zullen profeteren.

Wat betreft hermeneutiek: het dispensationalisme is wél gezond. De tegenpool, de verbondsleer, loopt uit op vervangingsleer. Maar Paulus zegt in Rom. 11 dat God niet klaar is met Israël. Dat gaat niet over de kerk, maar over het land, het volk en de beloften.

Daniel 9:25-27 is hier een kerntekst:


[*] De eerste 69 jaarweken zijn exact uitgekomen in de komst van de Messias.
[*] Daarna volgt een tussentijd, omdat Israël de Messias verwierp.
[*] De 70e week is in de geschiedenis nooit vervuld. Er is nergens een periode van 7 jaar te vinden waarin Israël een verbond sluit met velen.

Dus zowel hermeneutisch áls historisch klopt de visie: de tijd van Israël is nog toekomstig. Dat is precies wat dispensationalisme onderkent.


Dus: het gaat niet om één spreker of één datum. Het gaat om het onderscheiden van Gods bedelingen. Zonder dat onderscheid ga je óf vergeestelijken, óf Israël zijn beloften afnemen. En dát is pas een “logisch gat”.


Dan nog een stukje via GPT
[*] Jezus zelf maakt onderscheid: "de wet en de profeten waren tot Johannes; van toen af wordt het Koninkrijk van God verkondigd" (Luk. 16:16). Dat is precies een dispensatie-overgang.

[*] Paulus spreekt over "de bedeling van de genade van God" (Ef. 3:2) en over een "tijd van verborgenheid" die aan hem geopenbaard is (Kol. 1:25-26). Dat impliceert dat er ook andere bedelingen zijn geweest.

[*] Het argument dat 1 Joh. 2:27 elke vorm van profetie uitsluit, klopt niet. Johannes waarschuwt voor valse leraren, en zegt dat de zalving (de Geest) ons leert. Maar hetzelfde NT zegt óók dat profetie, leraarschap en herdersgaven door Christus aan de gemeente zijn gegeven (Ef. 4:11-13) "totdat wij allen de eenheid van het geloof bereiken". Dat is nog steeds toekomst.

[*] Dispensationalisme is geen "alomvattend systeem zoals bij de JG", maar een erkenning van de letterlijke beloften aan Israël en de verschillende fasen in Gods heilsplan. Wie dat negeert, komt juist in de knel met teksten die duidelijk toekomstig en Israëlisch gericht zijn (bv. Zach. 14, Rom. 11).

[*] Wat betreft Joshua: of zijn datum klopt, zal blijken. Maar het idee dat God door profetie en tekenen heen nog spreekt, is volledig Bijbels (Hand. 2:17: "uw zonen en uw dochters zullen profeteren"). Dat is juist een kenmerk van de laatste dagen.