Paulus probeert inderdaad mensen voor Christus te winnen, het stuk land is daarom helemaal niet zijn focus, waarom zou hij het er over hebben? Als je het punt wil maken dat het volk Israël vanwege de straf op hun ongeloof geen recht meer heeft op het land Israël, dan zie ik niet hoe Paulus je daarin kan helpen, volgens mij zwijgt hij totaal op dat onderwerp. En "diaspora", "verstrooiing", betekent letterlijk dat het leden zijn van het volk die niet meer op hun oorspronkelijke *grondgebied* wonen, het veronderstelt dus ook dat er zo'n oorspronkelijk gebied is. En voor Paulus in zijn tijd is, net als voor iedere Jood, het gewoon een gegeven dat het *land* Israël het oorspronkelijke gebied is van het *volk* Israël.


Landje-pik van wie? Van de Ottomanen? Van de bedoeïenen? Van de Arabieren? Welke grenzen zouden volgens jou dan de juiste moeten zijn?