Goedemiddag,

Ik ga voortaan op maandag en op donderdag,
naar mijn schoonmoeder.

Ik kan geen uur meer vol praten.

Niet eens een half uur.

Ze hoort steeds slechter.
Praat onduidelijk Gronings.

Ze is echt niet gek, maar het werkt
allemaal niet meer zo soepel.

Ik zou om 11:00 uur gaan.

Maar om 11:00 uur ging ik maar effe liggen.

Kon het niet opbrengen.

Van 12:00 uur tot 13:00 uur eten ze daar.

Dus ik er om 13:00 naar toe.

Batterijen vervangen van oortoestellen.

Maar echt goed horen werd het niet.

Sinds vorige week ligt er een boekje in haar kamer.

Groningse Wijsheden.

Ik pakte het boekje, en dan wil ze meteen lezen.

Ik ben erachter gekomen dat ze nog wel Gronings
praat maar lezen lukt haar niet meer.

Wel Nederlands, dat leest ze zo voor.

Terwijl ze stotterend Gronings probeert te lezen,
staar ik naar foto's op de kast.

In gedachten zeg ik tegen Yehovah dat ik hier
niet in de wieg voor ben gelegd.

Het is gewoon mijn ding niet oudere mensen bezig te houden.

Vraag mijn schoonmoeder ineens wat er staat.

Ik pak het boekje aan en lees het volgende:



Zal wel toeval zijn.

Ik heb met haar effe kort gebeden.
Maar ze hoort geen Amen meer,
dus moet ik aan haar schudden.

Ik heb haar weer naar de woonkeuken gebracht,
en kon zonder discussies weg.