on 29/8/2025, 16:59:38, in reply to "Re: 'Israel Doesn't Want Peace': Jeffrey Sachs FIERY DEFENCE Of Hamas' Oct. 7 Attack, Then Explains Why"
8,6% van het land was in Joodse handen,
:~45% was “public land” (staat, woestijn, niet-privé),
:de rest was verdeeld over Arabische grootgrondbezitters en kleine boeren.
:Dus: Arabieren woonden en werkten op het overgrote deel van het land, maar juridisch eigendom lag heel anders.
Ja je komt in de officiële boeken hier en daar net wat andere getallen tegen. Dikke pil, kan je zo downloaden.
Joden hadden zo,n 8-9 % particulier grond in bezit en Arabieren zaten daar ook ergens. Maar de rest 75%-80% was dus gewoon van de Turken en viel daarna onder het mandaat (niemandsland wat verdeeld moest worden)
Bijkomstig gevolg is dat de Joodse particuliere gronden gedurende die tijd werk verschafte, voor grote groepen "Palestijnen" uit omringende landen. Net als Joden dus nieuwe import.
En al zouden de Arabieren iets meer particulier grond hebben gehad, dan nog is het zo dat zij reeds 80% land in de vorm van Jordanie hadden gekregen (wat door de Britten ook aan Israel was beloofd) En Israel genoegen nam met ongeveer de helft van die laatste 20 %. En dan ook nog eens de slechtste gebieden die moeilijk bebouwbaar waren.
De leugen over die 90% Palestins bezit hangt weer nauw samen met die andere leugen, de Nakba.
Maar op Moslim propaganda sites staan die cijfers natuurlijk anders.
Previous Message
Feiten:
GPT:
1. Ottomaanse periode (tot 1917)
Palestina viel onder het Ottomaanse Rijk.
Grond was juridisch gezien meestal Ottomaans staatsland of onderworpen aan het tapu-systeem (landregistratie).
Het grootste deel van de landbouwgrond was in handen van grootgrondbezitters (veelal absenteïsten in Damascus, Beiroet of Istanboel).
Boeren (fellahin) bewerkten het land maar bezaten het niet.
2. Britse Mandaatperiode (1917–1948)
Toen de Britten het bestuur overnamen, werd het grondbezit geregistreerd.
Uit die cijfers blijkt dat slechts een klein deel van het land formeel in bezit was van Arabische boeren.
Het meeste land was ofwel:
Staatsland (crown land) geërfd van de Ottomanen,
woest of moerasgebied,
of in handen van enkele rijke families (absente landowners).
3. Verkoop aan Joden
Joodse organisaties (o.a. Jewish National Fund) kochten in de Mandaatperiode land van deze rijke grootgrondbezitters, niet van de arme boeren.
Vaak ging het om slechte grond: moeras in de Huleh-vallei, rotsige stukken in Galilea, of zandgrond rond Tel Aviv.
Er zijn talloze documenten waaruit blijkt dat de prijzen ver boven de marktwaarde lagen, omdat de Arabische verkopers wisten dat de Joden graag wilden kopen.
Na aankoop werden veel fellahin van het land gezet, wat spanningen veroorzaakte. Maar juridisch gezien waren ze huurders, geen eigenaars.
4. Wie bezat “90% van het land”?
De claim dat Palestijnse Arabieren 90% van het land bezaten is niet correct.
De cijfers (volgens Britse landregistratie, ca. 1945):
8,6% van het land was in Joodse handen,
~45% was “public land” (staat, woestijn, niet-privé),
de rest was verdeeld over Arabische grootgrondbezitters en kleine boeren.
Dus: Arabieren woonden en werkten op het overgrote deel van het land, maar juridisch eigendom lag heel anders.
5. Conclusie
Palestijnse boeren hadden niet “90% eigendom”; ze bewerkten het meeste land, maar het juridisch bezit lag bij Ottomaanse staat en rijke families.
Joden kochten legaal land, vaak moeilijk bruikbaar en tegen hoge prijzen.
De mythe van “90% Palestijns bezit” is een propagandistische verdraaiing die de complexe Ottomaanse en Mandaat-werkelijkheid negeert.
Previous Message
Hoe kan je nou je EIGEN land inpikken?
Ja dat kan Omdat het van de meeste "Nu" inwonende Israëlieten, nooit hen eigen land is geweest.
https://www.oneworld.nl/mensenrechten/zionisme-kolonialisme-herzl-protestanten-antisemitisme/
https://www.sampol.be/2023/05/75-jaar-nakba-israel-is-gebouwd-op-een-groot-onrecht
9
