Previous Message

Er komt een deel 2.


Enkele citaten:

Het werkelijke doel?
Emotionele loyaliteit smeden, grenzen vervagen en ervoor zorgen
dat christenen het Israëlische buitenlandse beleid onvoorwaardelijk steunen,
onder de illusie van gedeelde waarden.

Evangelicals zijn in het bijzonder het doelwit geweest van aanvallen,
met de boodschap dat steun aan Israël een Bijbelse plicht is.

Genesis 12:3 werd uit de context gerukt en zou verwijzen naar een moderne staat die in 1948 werd gesticht,
en niet naar de geestelijke afstammelingen van Abraham.

Terwijl, zoals reeds besproken,
de staat Israël en de Bijbelse Israëlieten twee heel verschillende dingen zijn.

Laten we de filters van beleefdheid even terzijde schuiven
en citeren wat het Talmoedische jodendom over Jezus zegt:

Sanhedrin 43a: Jezus werd geëxecuteerd wegens het beoefenen van hekserij en het op een dwaalspoor brengen van Israël.
Hij wordt voor eeuwig in uitwerpselen gekookt.

Gittin 57a: Jezus is in de hel, brandend in kokende uitwerpselen.

Sjabbat 104b en Jebamot 49b maken op een bedekte en vulgaire manier melding van Jezus en zijn moeder.

Deze teksten waren zo opruiend dat de katholieke kerk ze eeuwenlang verbood;
Joden zelf hebben deze passages in openbare uitgaven aangepast en gecensureerd
om negatieve reacties te voorkomen,
maar in ongecensureerde versies en privéstudies bestaan deze passages nog steeds en worden ze geciteerd.

Toch wordt christenen verteld dat dit een “gedeelde traditie” is?

De Talmoedische synagoge, die de apostel Johannes tweemaal “de synagoge van Satan” noemt (Openbaring 2:9; 3:9),
werd na Christus’ kruisiging door God verworpen.

Ze verbrak haar trouw aan het Oude Verbond dat met Abraham en Mozes gesloten was, en werd door God verlaten.

In plaats daarvan sloot Hij een Nieuw Verbond met het “kleine overblijfsel” van Israël,
dat trouw was aan zowel Christus als Mozes,
en met de heidense volken die bereid waren het Evangelie te aanvaarden.

Deze laatsten reageerden grotendeels positief op de genade,
terwijl slechts een klein deel die verwierp en er de voorkeur aan gaf
zichzelf te aanbidden door middel van afgoden die naar hun eigen beeld geschapen waren.

Bijgevolg heeft de traditionele theologie altijd geleerd dat het post-Bijbelse jodendom,
in zijn opzettelijke verwerping van Christus,
door God wordt afgekeurd en,
zolang het in deze verwerping volhardt,
niet in geestelijke gemeenschap is, noch het voorwerp van genade is.

BRON: https://dissident.one/de-mythe-van-een-joods-christelijk-westen-waarom-dit-etiket-niet-opgaat