Geen verandering mogelijk zonder systeemwijziging

Als iets inmiddels voor iedereen duidelijk moet zijn, is het wel dat onze politici er vooral voor zichzelf zitten en niet voor de burgers. Hard schreeuwen over fatsoen, staatsrechtelijkheid en integriteit, maar zelf lomp en onbeschoft zijn en zelfs corrupt. Wat moeten we met deze mensen? Ondertussen heeft nog maar zes procent van de bevolking vertrouwen in de politiek. We kunnen stemmen totdat we een ons wegen, maar zonder een grondige systeemherziening leidt dat tot niets.

Ik ben deze week fijn op vakantie, en dan lees je in het hotel zo af en toe het nieuws. Niet te veel en te vaak, want vakantie en zo, maar toch: je wilt een beetje bijblijven. En als het dan gaat om Nederlands nieuws, dan schrik je je af en toe rot. En dat zegt wat, gezien alle ellende en geweld in de wereld.

Misselijk
Zo las ik vanmorgen in het ‘Briefje van Jan’ iets wat me zowat deed verslikken in mijn toch best lekkere hotel-ontbijt. Mijn hele eetlust was op slag weg: “Een koe die na tien inseminaties nog niet zwanger is en maar naar de slachtbank moet.” Het was gericht aan Femke Wiersma, onze minister van Landbouw, omdat ze blijkbaar niet in de houding wil springen als Johan Vollenbroek haar rond commandeert en ze de linkse stikstofwaanzin-aanhangers niet meteen de volledige zin wil geven.

Ik las de zin wel tien keer, werd per keer misselijker, en hoopte nog dat Jan een grapje maakte. Of dat een of andere dronken idioot na twaalf biertjes zoiets had gezegd in de kroeg. Maar nee: deze zin werd toch echt uitgesproken door een Kamerlid. En dan nog wel een Kamerlid van die ene partij die de mond zo ontzettend vol heeft van ‘integriteit’ en ‘fatsoen’: Harm Holman van NSC.

Je weet gewoon niet meer waar je moet kijken nadat je zoiets leest. Ik niet, in elk geval. Want wat is dat toch met partijen die doorlopend menen anderen moreel en op fatsoensgronden de maat te mogen nemen en ondertussen zelf de meest onbehouwen vlerken van onze politiek en samenleving zijn? Wat moeten we daarmee?

Geen vertrouwen
De Telegraaf had onlangs een artikel dat ons vertelde dat nog maar 6% van onze bevolking iets van vertrouwen heeft in de politiek. Zes procent. Zo goed als niemand, dus, die nog gelooft dat ons politieke systeem zoals het nu draait zin heeft en goed is voor dit land. Het is een schrikbarende ontwikkeling, die iedereen zorgwekkend vindt – behalve onze politici. Blijkbaar interesseert het volk ze echt niet meer.

Vroonhoven kakelde onlangs ook al zo trots dat ze “de meest rechtse elementen van deze coalitie wist in te kapselen.” Je maag draait ervan om: dat een ruime meerderheid bij de laatste verkiezingen met hoofdletters aangaf een radicaal andere koers te willen voor hun land (en onze dames en heren politici beseffen af en toe nog wel eens dat dit land van ons allemaal is, hoop je dan), dat schijnt de fatsoens- en democratie minnende partij van Pieter Omtzigt geen ene zier te kunnen schelen.

Onbehouwen, lomp en corrupt
En het is niks nieuws: de grootste schreeuwers over fatsoen, democratie en rechtsstaat zijn steevast en bijzonder voorspelbaar zelf doorlopend de meest onbehouwen, lompe en zelfs corrupte deelnemers aan ons politieke schouwspel. De affaire rond mevrouw Arib en de rol die voormalig Kamervoorzitter Bergkamp daarin speelde hoeft geen verdere duiding. Met alle respect, maar wie zijn die mensen?

Wat is dat voor volk dat met zoveel gemak en onverschilligheid de loopbaan en reputatie van een van onze beste Kamervoorzitters wil vernietigen en daarvoor diepe, zwarte corruptie en achterbaksheid niet schuwt? D66, dat zichzelf onderhand ziet als boven alle andere burgers uittorenende Übermenschen vanwege de hoge moraal die men zegt te hanteren, is in de ogen van de meeste mensen in dit land goddank nu wel door de mand gevallen: de partij hangt van hypocrisie en corruptie aan elkaar. Het zou hilarisch zijn als het niet zo gevaarlijk was: juist dat soort politici brengt onze rechtsstaat elke dag weer in gevaar.

Dat Markuszower uit het presidium stapte omdat hij het niet meer aan kon zien, de manier waarop nog steeds wordt gepoogd de smerigheid onder het kleed te vegen, was niet alleen een sterk signaal, maar een daad van principe en liefde voor de rechtsstaat. Desondanks slaagde Yeşilgöz erin dat weg te zetten als lafheid: “Da’s weer een PVV’er die wegloopt.”

Ja ja, in liefde, oorlog en verkiezingstijd is blijkbaar alles geoorloofd. En rugsteken is natuurlijk belangrijker dan het welzijn van dit land, net als jouw macht en die van je partij op alles voorgaan, toch, Dilan? Eendrachtig de lijn van Rutte blijven volgen – en we weten allemaal wat voor schoft dat is en hoe hij dit land naar het randje van de afgrond bracht.

Fatsoen
Henri Bontenbal, van het CDA, gooit het ook al op ‘fatsoen moet je doen’ als leugen voor de aankomende verkiezingen. En ja, het is een leugen: ik heb Bontenbal tot nu toe niet erg vaak op fatsoenlijk gedrag kunnen betrappen. Luidkeels en met de meest negatieve termen die hij kan bedenken gaat de man met niet alleen zijn politieke tegenstanders om in dit democratische systeem dat hij blijkbaar ziet als een soort van arena waar gladiatoren elkaar tot op de dood moeten bevechten, maar ook burgers moeten het ontgelden als ze anders tegen de wereld aankijken dan hij. Fatsoen? Bontenbal weet dat genoeg mensen in zijn verhaaltje zullen trappen, maar waarmaken doet-ie het zelf nog voor geen centimeter.

En daar ligt het probleem: onze politici denken nog steeds dat mensen het geheugen hebben van een goudvis en niet verder zullen kijken dan wat simpele slogans. Mooie zinnen. Klinkende woorden. En het ergste is: heel veel mensen hebben blijkbaar een geheugen van gemiddeld dertig seconden, als het gaat om politiek en de spelers. “Van boven bont en van onderen stront,” zeggen ze vaak in Brabant. Je kunt een mooi pakje dragen en nog steeds ontzettend stinken. Voor onze politici geldt dat dubbel en dwars.

Democratie redden
Klaas Dijkhoff richtte een denktank op, alweer om onze democratie, rechtsstaat en het algemeen politiek fatsoen in ons land te redden. Dat is ongeveer als een slager die tijdens het slachten zegt ontzettend veel van dat varken te houden dat-ie net de keel doorsneed. Maar laat ik u verwijzen naar het uitmuntende stuk van Dieuwertje Kuijpers, want zij zegt het zoveel beter dan ik ooit zou kunnen: niet onterecht vergelijkt ze hem met een Oost-Europese circusdirecteur. ‘Gedragsalchemist’? Wat is dat? En waarom zijn het juist de meest machtsgeile mensen die altijd het gedrag van anderen willen aanpassen? Waarom beginnen die lui dan niet gewoon een hondenschool of zoiets, als ze zulke sterke neigingen hebben anderen alles voor te willen schrijven en te overheersen?

Homo’s
Femke Halsema, die naar Hongarije gaat om Orban de les te lezen over de rechten van homo’s, terwijl in haar eigen (compleet vervuilde en verlopen) stad geen enkele homo meer hand in hand met zijn partner over straat durft uit angst voor geweld: mijn hemel, waar zit je dan met je hoofd?

En natuurlijk geeft ze ‘rechtse jongeren’ de meeste schuld, want die staan onder invloed van Andrew Tate. Dat Brits onderzoek uitwees dat de man bij maar 20% van jonge mensen populair is, en dat het dan ook nog eens vooral allochtone jongemannen zijn die deze misogyne idioot bewonderen, schijnt ze met plezier te negeren, en dat haar eigen partijgenoot Groot-Wassink een rapport dat helder stelde dat vooral moslimjongeren het leven van homo’s onmogelijk maken, diep in een lade wegstopte, dat is ze blijkbaar ook vergeten. Hooghartig leest ze iedereen de les en bemoeit ze zich met Jan en alleman, terwijl niemand ook maar iets van kritiek op haar beleid mag hebben. Het is niet eens meer misselijkmakend, het is monsterlijk. En deze mensen maken zich druk om ons gedrag?

Kleuters
En dan hebben we Geert Wilders, die ook al tenen van tien kilometer heeft. Toen ik hem ooit eens van pittige kritiek voorzag op X kreeg ik prompt een block. De man die zegt het voor de burgers te doen, wil evengoed niks weten van kritiek.

Wat moeten we in godsnaam met zulke mensen in ons bestuur? Het zijn kleuters, en dan nog narcistische kleuters ook. En daar mogen we dus uit kiezen, straks in oktober: uit kleuters die, als puntje bij paaltje komt, helemaal niet voor ons in de politiek zitten, maar voor zichzelf. Het spel, zo blijf ik volhouden, dient enkel nog de spelers. En de burgers worden steeds meer gezien als een vervelende, lastige bijkomstigheid met al hun noden, wanhoop en kritiek. Alsof we vliegen zijn die hinderlijk rond hun hoofden zoemen en weg gemept moeten worden.

Stemmen
De mallemolen draait maar door. Straks moeten we naar de stembus en ik vraag me steeds sterker af wat voor zin dat nog heeft. Als we niet aansturen op een fikse systeemverandering zal deze beerput alleen maar groter worden: onze politiek, toch al niet het meest frisse bedrijf, is ondertussen een intens smerig spel geworden waarbij burgers weinig anders meer kunnen dan rekeningen betalen en de tanden stuk knarsen van pure woede en frustratie.

“The lunatics have taken over the asylum” en wij moeten het er maar mee doen, want kritiek is niet alleen niet gewenst, het wordt ijskoud weggezet als een gevaar voor onze democratie. Jawel: burgers die inspraak willen zijn inmiddels een gevaar.

U dient te zwijgen, te volgen en te betalen, en anders is er iets mis met u en moet uw gedrag worden aangepast. Alsof wij hier de kleuters zijn die het land de grond in boren. Klaas Dijkhoff kan het heen en weer krijgen met zijn ‘gedragsalchemie’: moet ik me door zo’n machtsgeile opportunist en zijn clubgenoten de les laten lezen? Ik dacht toch echt van niet.

Systeem herzien
Dit is ons dilemma: we kunnen stemmen tot we er blauw van zien, het zal weinig veranderen zolang dit systeem niet een grondige herziening ondergaat, en dan een herziening waarbij het volk gaat bepalen hoe dit land en haar burgers bestuurd worden en op welke wijze onze eisen ingewilligd moeten worden. Zoals Caroline Vonhoff altijd tegen me zegt: “We moeten niks vragen van onze overheid, we moeten het EISEN. Zij werken voor ons en niet andersom: zij zijn ons personeel.”

Wie accepteert het dat personeel jou als baas vertelt hoe je dient te leven? Wie?

Ik niet, in elk geval.

https://opiniez.com/2025/06/21/ons-landbestuur-zit-vol-narcistische-kleuters/inesvanbokhoven/