Previous Message

Ze zouden het anders doen. Dat was de belofte. Na jaren van doorgeslagen massa-immigratie, afbrokkelend gezag en een groeiend gevoel van vervreemding in eigen land, kreeg de rechtse kiezer eindelijk hoop. Met de monsterzege van de PVV leek een koerswijziging onvermijdelijk. Eindelijk een kabinet dat de grenzen zou bewaken, de verzorgingsstaat zou beschermen en de Nederlandse identiteit serieus zou nemen. Maar wat is er gebeurd?


De beloofde ommekeer bleef uit. Terwijl heel Europa langzaam wakker wordt – van Italië tot Zweden en van Finland tot Oostenrijk – en nieuwe regeringen, zelfs de regeringen die hardrechtse partijen buitensloten, stevige maatregelen nemen tegen ongecontroleerde migratie, laat Nederland zijn burgers opnieuw in de kou staan. In Den Haag regeert nog altijd de angst voor de EU, de media en het eigen geweten. De rechtse kiezer voelt zich verraden. Maar het is nu zaak om de rug te rechten - want een nog rechtser verkiezingsresultaat is mogelijk. Alleen moet iedereen dan ook daadwerkelijk naar de stembus komen.

De afgelopen weken zagen we het gebeuren. Asielminister Faber probeerde nog met voorstellen die duidelijk, rechtvaardig en noodzakelijk waren te komen. Maar VVD en NSC waren meer bezig met haar dwarsbomen - zoals Faber vlak voor Hemelvaartsdag aangaf. NSC rept al een jaar over de rechtstatelijkheid, de VVD praat stoere taal, maar traineert uiteindelijk alles.

Alsof de duizenden Nederlanders die hun wijk hebben zien veranderen in een buitenwijk van Islamabad het zelf maar moeten uitzoeken. Alsof de demografische verandering slechts een spookbeeld is van boze blanke mannen. Nee, de rechterzijde van Nederland wordt niet serieus genomen door mensen die zeggen haar te vertegenwoordigen. Ze praten rechtse taal voor de camera, maar stemmen links in de achterkamertjes.

De kiezer van 2023 wilde een ruk naar rechts. Geen technocratische pappen-en-nathouden-meerderheid, maar een echt nieuw begin. En wat kreeg hij? Afbraak, getreuzel, sabotage van binnenuit. NSC, ooit het geweten van Den Haag, is nu vooral het geweten van zichzelf – en dat knaagt. En de VVD? Die wilde zich bij ieder onderwerp proberen te distantiëren van de PVV. Tja, zo kan je een kabinet aardig makkelijk laten ontsporen.

Nieuwe verkiezingen zijn in aantocht. Het kartel zet zich schrap voor een nieuwe poging om via draaideurcoalities en mediaframes de macht te behouden. Maar de kaarten liggen anders. De kiezer weet nu wie bluffen, wie breken, en wie blijven.

Het is tijd om niet nogmaals voor ‘minder slecht’ te kiezen. Het is tijd om te kiezen voor meer goed. Nederland verdient meer dan angsthazen, weglopers en meelopers. De rechtse kiezer is opnieuw aan zet. En deze keer moet hij harder terugslaan dan ooit tevoren.

Bart Reijmerink is hoofdredacteur van NieuwRechts.