Bijna alles wat we lezen is min of meer een afgeleide van hoe we waarnemen of ervaren.
De reactie erop komt zoals je zegt uit je zelf,we hebben daar een mooi voorbeeld van het verhaal van de samaritaan die intuïtief reageert en zelfs meer doet dan noodzakelijk.
Maar ook Jezus vader Jozef,zonder de gevolgen voor hem zelf te overdenken neemt hij een beslissing om Maria te redden door haar weg te sturen.
Wanneer je dat overdenkt maakt de tijd waarin je leeft niet zo veel uit je doet omdat het je ingegeven wordt,mooi geillustreert door Jezus woorden “al geef je een glas water”heb je het voor mij gedaan.
Daar kun je van alles over filosoferen zoals een reactie uit zorgzaamheid zoals Jozef of de Samaritaan,maar ook een andere gedachte in vinden gerelateerd aan de woorden van Jezus wanneer hij zeg “ik en mijn “vader”zijn één en tegen de toehoorders Joh 10:38 waar Johannes 14:21 aanvult “je zult wéten dat ik één met mijn vader ben en jullie één met mij”.
Dan maakt zoals ik al aangaf het niets meer uit of er nu wel of geen eindtijd is,je herkent iets van je zelf.