Previous Message
Maar Rashida bedoelde er eigenlijk ook iets symbolisch mee. 3 taarten staan voor... Eén voor de vader, en één voor de zoon, ... maar (even leuk natuurlijk) Eén voor de vrouw die op handen wordt gedragen en dus als het ware jullie mannen leidt als een soort van heilige Geest. Nou... waar of niet?
Die ene die jij gaat bakken is zo groot als drie ...maar dan in één groot geheel. Previous Message
tja dat zit wel goed hoor. morgen maak ik een pruimentaart van diepvriespruimen die al gesuikerd en gehalveerd zijn 1½ kg per taart en ik heb nog aardig wat in het voren, best een grote taart want ik neem altijd 400gr meel en dan nog goed een halve liter bakkersroom ook voor de vulling welke ik meebak met het geheel.
elefoon was het weer inorde. Previous Message
Als jij dan weer drie taarten bakt voor jouw vrouwtje, zal het best wel weer goed komen. Anders niet hoor. hahahaha Previous Message
ik denk toch werkelijk dat deze betreffende teksten om de vrouw te kleineren een vervalsing is, tbv de mannen die de broek aan hadden, een hulpe die tot sloof en onderhorige werd gedegradeerd. ik zal even weer om koffie roepen, Previous Message
Dag Luis, en anderen,
Er zijn inderdaad wel meer films over de ultra-orthodoxe kant van het jodendom. Zag ooit een film, waarbij een vrouw wilde scheiden, maar haar man totaal geen toestemming gaf. Hij werd onder druk gezet door een rabbinale rechtbank, maar hij bleef weigeren. Haar leven werd geruïneerd door de man. Hij weigerde steeds weer.
https://joop.bnnvara.nl/nieuws/joodse-vrouwen-strijden-voor-recht-op-echtscheiding
Het is triest dat je ervaart in de Joodse cultuur, dat vrouwen nog steeds een tweede-rangs-plaats innemen.
Al vroeg in de vorige eeuw merkte Aletta Jakobs dat op tijdens haar reizen door de wereld.
Step Vaessen maakte er een doku over. Ook in Israël kwam ze. En tot op de dag van vandaag blijken vrouwen in Israël minder te zijn dan de man.
Heb de doku toen gevolgd, maar is geen fantasie geweest. Pure realiteit.
https://www.rtvnoord.nl/nieuws/208588/We-zochten-vrouwen-die-tegen-de-stroom-in-gaan-zoals-Aletta-Jacobs
Maar puur mijn indruk op het gebeuren rond de plaats van de vrouw in het Jodendom. In het heden. Previous Message
Laat ik dan ook maar een duit in het zakje doen.
Het eerste wat me opvalt is dat je al een aanname poneert waar binnen dat kader het antwoord moet liggen.
Een passioneel historicus Jona Lendering heeft een weblog “Meinzer beobachter”waar je de rest van je leven aan kunt weiden en dan nog tijd te kort komt.
Dat houd in dat we maar beperkt zijn in kennis.
Éen uitspraak van hem sluit aan bij je gedachte,dat we de gedachten niet zo maar op onze tijd kunnen toepassen omdat ze cultureel historisch gebonden zijn.
Wanneer we echter het echter benaderen als mens dan kunnen we wel een vorm van herkenning ervaren,ze waren net als wij gewone mensen die net als wij beïnvloed worden door externe factoren zoals o/a die culturele achtergrond,net als wij bijvoorbeeld ooit door Jehovahs Getuigen beïnvloed werden waardoor ons wereldbeeld bepaald werd.
Wanneer ik dat op wat ik lees over deze serie geschreven word toepas is het een fictief verhaal over een eigen cultuur binnen het Jodendom,niet echt een historisch beeld.
De vraag die ik dan stel is moeten we de serie aan hand van kennis van de historie verifiëren of als vast gegeven aannemen in plaats van een fictief verhaal?
Ik zal proberen dat te illustreren.
Ik was een fan van Jean Auel haar romanserie over het Cro-magnon tijdperk.
Hoewel daar een historische basis voor is zegt het helemaal niets over hoe alles in die tijd écht ervaren werd,het is een fictief verhaal net zoals bijvoorbeeld een streekroman.
Dan blijft er weinig anders over dan net zoals de schrijvers doen te filosoferen over hoe het wellicht geweest zou kunnen zijn maar komen we terecht op dat wat we hier al jaren doen,denkbeelden onder woorden brengen over wat het voor ons individueel betekend waarbij ik dit zelf in de vormen van ethiek plaats die filosofen waaronder de omschreven Jezus door de tijd heen gebruikt hebben.
15
Responses