Mensen die in 3e wereldlanden leven hebben het in alle opzichten moeilijker dan wij.
Een lichamelijke handicap is daar een groter probleem dan hier.
Er bestaat een fonds, het Lilianefonds (https://www.lilianefonds.nl/)
dat zich inzet om daadwerkelijk te helpen! Een pracht fonds!
Wat ik in antwoord op Lambert aan de orde wilde stellen is dat een mens,
met of zonder handicap van gelijke waarde is.
Een (lichamelijke) handicap staat los van de zinvolheid van iemand bestaan.
Ik noemde Stephen Hawking als voorbeeld van iemand die iedereen kent.
De zinvolheid van het leven is een filosofisch/religieuze vraag.
Maar de beantwoording daarvan is, volgens mij, niet afhankelijk van
een handicap.
Het leven met een handicap is ingewikkelder, maar daar hangt de zin-van-het-leven niet van af.
De zin van het leven hangt ook niet af van opleiding of rijkdom, hoewel het
factoren kunnen zijn die het leven wat makkelijker maken.
Ik heb ooit een meisje in de klas gehad die, omdat haar vriendje het uitmaakte,
een zelfmoordpoging heeft gedaan.
Zij heeft dat overleefd, maar hield er wel een dwarslaesie aan over en werd
daardoor rolstoel-afhankelijk.
Haar leven nam een radicale wending, ik houd het verhaal kort, ze slaagde er in
de moed op te vatten verder te willen leven, ondanks haar fysieke beperking.
Een gigantische prestatie!!!!
Later vond ze een partner, ze heeft kinderen en werk en leidt een zinvol leven!!!
Niet ik bepaal of haar leven zinvol is, maar dat weet ik van haar zelf!
We kunnen de discussie natuurlijk heel breed maken, maar de zinvolheid van
het leven is niet afhankelijk van een lichamelijke beperking.
Oorlog, Derde Wereldproblemen, etc. heel reëel, dat zijn complicerende factoren,
maar zijn algemeen complicerende factoren!!
Groet
Leprechaun
Previous MessagePrevious Message
Kijk maar eens naar mensen die geen hoge opleiding hebben genoten, en in derdewereldlanden wonen bijvoorbeeld
Tja, daar heb je maar een kleine elite die van een opleiding kunnen genieten.
Jan met de Pet (hoe gezond ie ook moge zijn) voert in zulke landen iedere dag een gevecht om te overleven.
Maar uiteindelijk kan enkel het individu in persoon (met of zonder handicap) zeggen, hoe zinvol zijn/haar leven is (of is geweest).
Gevallen zoals Hawkins of bv. ook een Braille vormen natuurlijk uitzonderingen, maar ook hier kan ik mij voorstellen, dat zij zich wel eens de vraag stelden of tenminste twijfel de kop heeft opgestoken, dat hun leven misschien toch een tik zinvoller had kunnen zijn. Wie het weet mag het zeggen.
25
Responses