Ik ging vroeger wel eens naar een oude postbode in ruste en hielp hem een beetje met zijn tuin.
Hij had een teckel die steeds bij mij op schoot sprong maar begon te grommen wanneer hij daar af moest wanneer ik weg wou gaan zodat opa ….... zoals ik hem noemde hem van mijn schoot af jaagde.

Hij zat ook vol prachtige verhalen zoals eens met oud en nieuw,hij kreeg bij verschillende adressen een borrel aangeboden en was op laatst zo dronken dat hij in de greppel belandde die gelukkig droog was,ik heb hem vergeten te vragen op de post nog wel aankwam,gelukkig kende iedereen elkaar en werd hij netjes naar huis gebracht.

Ik hoorde wel meer verhalen,ook van andere oud gedienden zal ik maar zeggen over de oorlogstijd het smokkelen over de grens waar ook vaak een andere kant van sommige Nederlands Duitse grenswachters te zien was,werd een boerderij bezocht maar men hem zag aankomen en snel werd de gesmokkelde jeneverfles bij de baby onder de dekens verstopt.
Helaas had hij het gezien en zei geef me eerst maar eens borrel uit de fles.

Ik luisterde uren met af en toe een korte opmerking daar tussendoor maar heb de ervaring dat wanneer er een ontspannen sfeer is zoals je omschrijft het geheugen register vanzelf open gaat.