Previous Message

Ja ik ken het verhaal,ook Russel was daar mee bezig,een profetische chronologie verteld door de uitkomsten van de maatvoering die bij de bouw van de piramide gebruikt zijn vooral in de negentiende eeuw populair.

Ik denk al langer na over de zin of onzin van profetische uitleg en ben eigenlijk langer van menig dat het helemaal niets toevoegt aan het leven en ik blijkbaar niet alleen,volgens de bijbel zegt Jezus “een goddeloos en overspelig geslacht blijft naar een teken zoeken”,je kent het verder wel.

Het resultaat is een angstig volk die de tekenen van de tijd blijven zoeken en uitleggen.
Wanneer we echter vanuit het wezen van onszelf zijn wie we écht zijn maakt het helemaal niets uit,we zouden immers het lijden dat voorgaat aan al deze verwachtingen proberen te verzachten,mooi geïllustreerd door de gedachte,al zou je maar een glas water te drinken geven wanneer iemand dorst heeft doe je het al vanuit je zelf zonder een enkele bijgedachte,wat blijkt uit het gevolg van het verhaal “wanneer hebben we dat dan gedaan?”

Maar ik filosofeer weer een eind weg een stukje uit wikipedia

“De gebroeders John Edgar en Morton Edgar, wetenschappers, Bijbelonderzoekers en persoonlijk medewerkers van Charles Taze Russell, schreven omvangrijke verhandelingen over de geschiedenis, aard en profetische symboliek van de Grote Piramide in relatie tot de toen bekende archeologische geschiedenis, in samenhang met hun interpretaties van profetische en Bijbelse chronologie.
Zij zijn het bekendst geworden door hun omvangrijke en uiterst gedetailleerde werk in twee delen: Great Pyramid Passages and Chambers, oorspronkelijk uitgegeven in 1910 en 1913."

piramidologie