Ik citeer 'n stukje:
Tegenwoordig moet alles op school, studie of werk iets te maken hebben met ‘vooruitgang’, ‘progressie’ en ‘vernieuwing’, om interessant te zijn. Begrijp me niet verkeerd, er niets mis met het onder de loep nemen van de huidige manier van lesgeven, de insteek in een onderzoek, of de manier waarop klanten op je werk worden benaderd. Waar wel iets mis mee is, is dat we zonder opletten deze manier van denken ook kunnen laten insluipen in hoe wij naar de Bijbel en naar God kijken
Een tijdje geleden hoorde ik de term ‘de progressieve christen’ en ik was meteen erg benieuwd wat dit betekende en wie zichzelf zo noemt. Al snel had ik het gevonden. De progressieve christen ‘gaat door’. Geen stilstand maar een stromende rivier, werd gesuggereerd als een eigenschap van de christen van vandaag. Goed om je heen kijken en nieuwe denkbeelden over God ontwikkelen, en dat met een sausje liefde en respect eroverheen.
https://logos.nl/niet-suf-maar-scherp/
-iets waar we veelvuldig mee geconfronteerd kunnen worden zó ook op dit DB.
Je bent pas echt, als je progressief bent, en mee gaat met de tijds geest, dan pas heb je echt 'n open mind.
Zelf denk ik juist, dat het omgekeerde waar is.
- je hebt 'n open mind nodig om tegen deze visie in te kunnen gaan.
Aan de hand van redelijke argumentatie
groet Johanna.
41
Responses