Zoals al aangegeven wordt de vondst van zeedieren op bergtoppen gezien als een bewijs voor het vloedverhaal.
Het tegendeel is echter het geval,zou er zulk een grote hoeveelheid zeewater over de aarde hebben gestroomd zou er zelfs al zou een enkele plant dat overleefd hebben er geen gewas meer kunnen groeien door het verzilten van de bodem.

Verzilting van de bodem is al een oud probleem.
Het kanaal dat Entemena van Lagasj liet aanleggen rond 2400 v.Chr. leidde al tot grote problemen in de landbouw van Sumer.
Het ergste effect was echter de sterk toegenomen verzilting.
Dat is goed te zien aan het feit dat zoutgevoelige tarwe langzamerhand vervangen werd door meer zoutminnende gerst.
In de streek rond Lagaš en Girsu werd rond 3500 v.Chr. voornamelijk tarwe verbouwd, maar in de tijd van Entemena nam tarwe nog maar een zesde van de oogst voor zijn rekening.
Na hem werd het nog erger. In 2100 v.Chr. was er nog maar 2% tarwe en in 1700 v.Chr. nul.
Bovendien ging ook de grootte van de oogst achteruit.
In Entemena's tijd was de oogst bij Girsu ca. 2400 liter/ha, in 2100 v.Chr. ca. 1460 l/ha en in 1700 v.Chr. minder dan 900.

In het epos van Athrahasis: wordt het als volgt beschreven..de zwarte velden worden wit de brede vlakte wordt verstikt met zout..

https://nl.wikipedia.org/wiki/Entemena

Lagasj